Disecta Membra
"Ubiór, sposób jego noszenia, uczesanie i sam dobór garderoby oraz inne zewnętrzne zachowania to informacja o tym, co dzieje się w ludzkim wnętrzu" twierdzi psycholog Dariusz Tarczyński, autor Nieinwazyjnej Analizy Osobowości
Odwołując się do freudowskiej świadomości, podświadomości i nadświadomości, Dariusz Tarczyński dzieli ciało człowieka na: sferę głowy (odpowiednik nieświadomości)" ubiór tej części ciała ma symbolizować nasze myśli, marzenia, ambicje; sferę tułowia (świadomość) to nasze działania "tu i teraz"oraz sfera dolna (podświadoma), w której poprzez ubiór wyrażamy podstawę, nasze korzenie, dzieciństwo, urazy z przeszłości.
"W zależności od tego, na jakiej wysokości został użyty kolor, na jakiej głębokości, czyli w której warstwie ubioru i oczywiście w zależności od samej barwy, kolor będzie nas informował każdorazowo o czymś innym"- wskazuje D. Tarczyński.
Poprzez czerwień symbolicznie manifestujemy swoja aktywność emocjonalną i fizyczną, ale też agresję.
Kolor czerwony na poziomie nóg (sfera podświadomości) w postaci spódnicy lub spodni oznacza potrzebę aktywności w sferze seksualnej. To także forma krzyku, zatem może dodatkowo oznaczać zawód miłosny oraz pretensje do rodziców lub przeszłości.
Czerwień na poziomie sfery świadomości (poziom głowy) dominować będzie u ludzi ruchliwych, aktywnych, dynamicznych.
Czasem manifestuje determinację w osiągnięciu wyznaczonego celu z pominięciem uczuć, które są dla nas niewygodne – uczucia na których się zawiedliśmy.
Czerwony beret, apaszka lub kokarda na głowie to sygnał walczącego intelektualizmu, często złośliwego.
Osoba nosząca rzeczy w kolorze czerwonym na poziomie nieświadomości chce udowodnić własną wartość intelektualną, ona mówi:"ostatnie słowo należy do mnie,"to ja mam rację".
Chęć skupienia na sobie, potrzeba równowagi wewnętrznej oraz znak kłopotów wewnętrznych odkrywamy przed innymi nosząc ubrania w kolorze zielonym.
Zielone elementy garderoby, noszone w sferze nieświadomej – na poziomie głowy mogą świadczyć o chęci wysłuchania argumentów "za i przeciw”, określając często brak zdecydowania i poszukiwanie równowagi intelektualnej.
Napięte stosunki w pracy, rodzinie, w środowisku w którym żyjemy określa zielony strój, noszony na poziomie tułowia.
Zielone buty lub inna część garderoby ze strefy dolnej nóg"; jak twierdzi D. Tarczyński
"Mówi o potrzebie równowagi emocjonalnej w naszych układach z rodzicami lub o braku przekonania co do własnej wartości seksualnej. Może to być wynikiem purytańskiego wychowania lub kompleksów, wynikających z wyglądu, nieproporcjonalnej budowy ciała lub zaniedbanych układów partnerskich."
Zainteresowanie sferą duchową, religią, osobowością, komunikat "estem wspaniały i uduchowiony"; przekazujemy poprzez fioletową garderobę.
Umiłowanie materii, pragnienie pochwały, doceniania, zainteresowania, wymierność i konkretyzm naszych celów ujawniamy nosząc ubrania w złotym kolorze.
Żółty kolor naszego ubrania to potrzeba rozładowania napięć psychicznych, wyraz lęku przed samotnością. To prośba o kontakt z innymi; czasami może oznaczać problemy z przewodem pokarmowym na tle nerwowym.
Jestem spragniony uczuć, pragnę przyjaciół, podpory duchowej, romantyzmu i uczucia. Jestem osamotniony – to wyrażamy symbolicznie nosząc ubrania w kolorze srebrnym.
Brązowa barwa świadczy o zagrożonym poczuciu bezpieczeństwa, braku wiary w siebie i niepewności jutra oraz chęci stabilizacji. Ubraniem w kolorze brązowym manifestujemy : „zobacz jak dobrze radzę sobie w życiu”.
Koncentracja na sobie, pilna potrzeba odnalezienia energii do działania to domena ubrań w kolorze czarnym. W naszej kulturze to kolor żałoby, symbolizuje człowieka smutnego, mówiącego: "nie wtrącajcie się w moje sprawy, kiedyś sobie poradzę".
Kolorem pośrednim pomiędzy czarnym i białym, określającym potrzebę równowagi i wyciszenia, dodatkowo potrzebę, którą chcemy ukryć, jest szary.
Ludzie potrzebujący dużo wolnej przestrzeni oraz ustawicznie nowych bodźców najczęściej zakładają ubrania w kolorze białym.
"Nie należy zapominać również, że rodzaj koloru i ubrania możemy interpretować tylko u ludzi, którzy sami decydują o swoim ubraniu. Dzieci noszą ubranie narzucone przez rodziców, mówi ono bardziej o gustach i pragnieniach dorosłych"
Nogi to część podświadoma naszej psychiki, symboliczny obraz naszego dzieciństwa, fundament naszej siły.
Zgodnie z NAO osoby noszące ciężkie, masywne buty miały niezaspokojoną potrzebę bezpieczeństwa w dzieciństwie. Takie buty to ślad braku ojca w sensie fizycznym (np. w wyniku częstych wyjazdów) lub/i psychicznym – poprzez brak uczuć z jego strony. "Takie masywne buty na ciężkich, grubych podeszwach mają równoważyć brak pewności siebie, dać poczucie bezpieczeństwa, krzyczą one swym wyglądem o samotności wewnętrznego dziecka człowieka, który je nosi" dodaje D. Tarczyński.
Dominacja matki w sprawach domowych widoczna jest u osób noszących buty lekkie o ostrych czubach, a osoby których spontaniczność w okresie dzieciństwa była tłumiona, a one często karcono i dyscyplinowano, wybiorą buty sportowe, przekazując w ten sposób pragnienie wolności i swobody.
Przesadnie lekkie buty są niemym świadectwem "; ucieczką od obowiązków ponad siły, które nakładała na tę osobę matka. Jeśli problem dotyczy mężczyzny może on mieć problemy z potencją.
Symboliczne ozdabianie dzieciństwa, pozbawionego beztroski i wesołości dokonujemy zakładając nadmiernie ozdobione buty.
Przesadnie duże węzły na sznurowadłach to znak nierozwiązanego problemu rodzinnego (np. rozwodu czy śmierci jednego z rodziców). Nie ujawnianie jakiejś tajemnicy rodzinnej możemy zdradzić ukrywając często sznurowadła w butach.
Informacje o naszym seksualizmie przekazujemy poprzez ubrania ze sfery podświadomości (spodnie)
Mężczyzna noszący obcisłe spodnie, nadmiernie eksponujące narządy płciowe najprawdopodobniej nie jest przekonany o swojej męskości. Gdy dodatkowo w ubiorze pojawi się szeroki, skórzany pas – to sygnał problemów w osiąganiu satysfakcji seksualnej.
U kobiet przesadne podkreślanie, eksponowanie nóg to brak pewności siebie. Cyniczne, materialne, nastawione na zysk relacje z mężczyzną podkreślone zostaje poprzez wzorzyste tkaniny i jaskrawe kolory lub kilka warstw cienkich tkanin.
O kontroli i kłopotach w sferze seksualnej kobieta informuje otoczenie zakładając sukienki z rozcięciami po bokach. „Może to świadczyć o wewnętrznej walce pomiędzy pragnieniami a brakiem spontaniczności przy podejmowaniu decyzji, a czasem o smutnych doświadczeniach z wcześniejszego okresu życia” – uzupełnia D. Tarczyński.
„Tułów w trójpodziale sylwetki symbolizuje świadome działanie i czas aktualny. Na poziomie tułowia mocniej manifestują się aktualne nastroje człowieka i w tej strefie najczęściej pojawiają się i są widoczne zmiany” – wyjaśnia D. Tarczyński.
Osoba ubierająca się „na cebulę”- wielowarstwowo, symbolicznie pragnie odgrodzić się od świata, zamknąć w sobie, ukrywając prawdziwe uczucia i myśli. Poznając tę osobę bliżej – gdy nam pozwoli się zbliżyć do siebie – ujawniamy kolejne „warstwy psychiki”. Taki ubiór to świadectwo braku akceptacji i chłodu emocjonalnego w domu rodzinnym.
Ubrania sięgające do połowy bioder, z wydłużonym stanem wskazują na rozciąganie świadomości na jak największą sferę życia. Osoby preferujące taki styl ubierania kontrolują siebie, swoją spontaniczność. Każde działania muszą przejść przez „filtr bezpieczeństwa” - muszą zostać ocenione pozytywnie, jako brak naszej słabości.
Ubrania o luźnym kroju, powiększające optycznie sylwetkę dominują u ludzi z dużą potrzebą wolności i niezależności, bojących się wszelkich ograniczeń. Ludzie tacy myślą nieszablonowo, nie znają rygoru, struktur, podporządkowania.
Ubrania obcisłe, przy ciele znamionują osoby którym trudno jest ujawniać uczucia przy jednoczesnym ich pragnieniu, Opisują osobę, która potrafi dobrze zorganizować swoja pracę, której może poświęcić wiele godzin bez odpoczynku.
Uniformy, ubiór mundurowy to pancerz, który usztywnia, ale też broni przed atakiem innych. To świadectwo przynależności do pewnej grupy, działanie w określonych ramach, według dokładnie określonych reguł. W takim przypadku konieczna jest analiza garderoby noszonej poza pracą.
Dariusz Tarczyński obrazuje związek mody z NAO – jego zdaniem „moda jest opisem potrzeb ludzkich w skali makro. Indywidualny styl, w oparciu o kanony mody jest indywidualnym uszczegółowieniem tych potrzeb. Na tej podstawie, znając charakterystyczne cechy, dominujące w modzie danej grupy społecznej, można określić z dużą dokładnością jej aktualne problemy, marzenia i nastroje”.
NAO jako nieinwazyjne, projekcyjne narzędzie może znaleźć szerokie zastosowanie w pracy psychoterapeutów, pedagogów, rodziców – wszędzie tam, gdzie kontakt z drugim człowiekiem jest ograniczony (przy różnego rodzaju zaburzeniach zachowania) jednak – jak podkreśla Dariusz Tarczyński „zastosowanie analizy osobowości na podstawie wyglądu, wymaga jeszcze wielu badań”.